Traditioneel staan de eerste weken van het schooljaar altijd in het teken van de “ open dagen” op alle middelbare scholen. Met de huidige demografische ontwikkelingen, de ontwikkelingen in het onderwijs en het vergrootglas waar scholen door hun consumenten (de ouders en leerlingen) onder worden gelegd wordt het circus jaarlijks alsmaar groter.
Scholen willen zich van “ hun beste kant” laten zien, mooie (examen) resultaten en onderscheidend onderwijs. Heel veel moeite heb ik ermee hoeveel voorbereiding de open dag van onze tijd – als docenten – vraagt. Goede wijn behoeft geen krans immers toch?! Docenten willen graag mooie lessen verzorgen en zich bij voorkeur niet met “marketing-achtige” praktijken bezig houden.
Ook van evolutionair oogpunt gezien een volstrekt nutteloze bezigheid. In de natuur is het zo dat de best aangepaste organismen de meeste nakomelingen zullen krijgen. Als je deze gedachte extrapoleert naar de scholen kan je stellen dat de school die de leerlingen het beste voorbereid op hun toekomst en daarin cognitieve, didactische en pedagogische parameters meeneemt ‘vanzelf’ een groter aandeel van de populatie zal trekken. Enthousiaste, gemotiveerde en tevreden leerlingen zijn immers de beste reclame voor een school toch?
Op de open dag is de school brandschoon, de tuin is aangeharkt en een ballonnenpoort staat bij de entree. Eenmaal binnen wordt elke groep-8-er open en hartelijk tegemoet getreden in een warm welkom door de leiding van de school. Bij een rondgang door de school staan steeds vriendelijke docenten die de TIJD voor elke groep 8-er en zijn ouders nemen en laten zien wat een uitdagend materiaal er op de school aanwezig waar de leerling zelf actief mee aan de gang kan en hoe digitale middelen worden ingezet. Ook voor de aanwezige leerlingen een schril contrast met de dagelijks praktijk. De school (en het plein) is doorgaans verre van schoon en opgeruimd. De schoolleiding bij de deur staat er om te commanderen dat petjes af moeten en er voor te zorgen dat de laat komers zich gaan melden. Docenten die tijd hebben voor een leerling worden onder de huidige werkdruk een steeds zeldzamere groep en vaker treden ze leerlingen vermoeid en kortaf tegemoet dan open en vriendelijk. De digitale middelen die als ondersteuning of verrijking zouden willen worden ingezet komen vaker niet dan wel van de grond door een gebrekkige of niet goed werkende ICT infra structuur.
Als bioloog doet mij dat denken aan de paradijsvogel. Met zijn meer dan overdadige prachtige baltskleed verleidt het mannetje het vrouwtje tot paren om na de paring direct weer te vertrekken en de gehele broedzorg aan het vrouwtje over te laten. De scholen verleiden de groep 8 leerlingen om toch vooral bij hen zich aan te melden en eenmaal binnen ………………… vult u zelf maar in.
